Van Toronto naar Opende
Recent stapte ik een paar dagen rond in Toronto. Een enorme metropool die door sommigen ook wel het ‘New York van Canada’ wordt genoemd, zo vertelde een ‘local’ toen we even aan de praat raakten. Hij vertelde me verder dat Kensington Market zeker de moeite waard was. Het bleek een kleurrijke, multiculturele wijk met veel kleine tweedehands winkeltjes en kleine restaurantjes. Ook veel kunst op straat. Maar aan de randen van de wijk ook erg veel ’homeless people’ en verslavingsproblemen. Een aantal van hen de schaamte voorbij en met een bordje ‘I need weed’ voor zich. En wat dan te doen? Hoewel ik het adagium aanhang ”Give a Man a Fish, and You Feed Him for a Day. Teach a Man To Fish, and You Feed Him for a Lifetime” vind ik het normaal om wel iets te geven of even te helpen. Dat kan best eens verkeerd uitpakken, zoals bij de oude Parisienne die dacht dat ik haar koffer wilde stelen toen ik mijn hand uitstak naar haar loodzware koffer in de metro van Parijs. En het lunchpakketje dat ik in Toronto wilde geven aan een medemens werd in eerste instantie niet aanvaard, liever ‘money’. Vervolgens werd het pakketje door een man van mijn eigen leeftijd dankbaar in ontvangst genomen. Met mijn reisgenoten had ik interessante discussies over hoe het soms anders kan lopen in het leven en je dan zonder dak boven je hoofd kan geraken.
Afgelopen zaterdag – 25 mei – werd één en ander heel mooi samengevat door Appie Wijma uit Opende. ‘Het leven is als een rozenstruik en soms prikken we ons eraan. En er zijn heel stekelige struiken.’ Appie is kweker en de beheerder van een camping in het Groningse Opende, waar mensen die het wat minder breed hebben gratis op vakantie kunnen. Hij vertelde er geestdriftig over in De Bron in de afgelopen 40-dagen tijd. Zijn enthousiasme en niet-aflatende inzet voor mensen die het even of langer tegenzit, bleek ook toen we hem opzochten in Opende. Hij was dankbaar voor het bedrag dat we als wijkgemeente hebben verzameld en aan hem hebben overhandigd. We kregen een uitgebreide rondleiding over het terrein: de kwekerij, die gebruikt wordt voor de Bingo avonden op zaterdag, het ‘kantoor’ waar allerlei bruikbare spullen staan, rekken met houdbare voedingsmiddelen, huishoudelijke artikelen, speelgoed, enzovoorts. Appie deelt alles uit. Op het terrein van de camping, die gerund wordt door vrijwilligers, staan behalve de caravans ook een paar blokhutten. Ze functioneren als ‘Proathoes’, ‘Speulhoes’, weggeefwinkel en een rolstoel vriendelijke voorziening voor ernstig zieken. Recent heeft hij met herbruikbare materialen een mini-midgetgolf aangelegd. Zijn idee is om de 30 gasten, die er in de zomer een week verblijven, in beweging te krijgen. De gasten komen uit heel Nederland en kunnen er ongedwongen genieten. Het is een hartverwarmende plek en er valt nog veel meer te vertellen over dit fantastische initiatief. Hoewel niet afgesproken, heb ik zo het idee dat we Appie wel weer eens zullen ontmoeten in De Bron.
Namens de werkgroep diakonie, Christian Hulzebos